Pamięć masowa półprzewodnikowa była kiedyś zbyt droga i utrudniona przez małe pojemności, ale ostatnio rynek dojrzał. Dyski SSD są teraz realną alternatywą dla dysków twardych dzięki niższym cenom, wyższym pojemnościom i szybszym prędkościom.
To szybko zmieniająca się część świata technologii, co oznacza, że szybkie innowacje są normą. Mnogość nowych technik i technologii obecnych w dyskach SSD oznacza, że przy zakupie dysku należy zwrócić uwagę – jest to z pewnością trudniejsze niż wybór dysku twardego.
Tworzyć wspomnienia
Układy pamięci flash stanowią większość dysku SSD, a postępy w tej dziedzinie mają największy wpływ na wydajność i żywotność kupowanych dysków.
Najnowsze osiągnięcie technologiczne Samsung wprowadził w maju w postaci 3D V-NAND. Oznacza to dużą zmianę w konstrukcji pamięci SSD: zamiast instalować tranzystory w tradycyjnych warstwach poziomych, ten dysk również układa je pionowo.
Ta zmiana oznacza, że Samsung może spakować o wiele więcej tranzystorów bez zmniejszania procesu produkcyjnego, dzięki czemu NAND nie ucierpi z powodu nieefektywności, upływów prądu i wyższych kosztów związanych z mniejszymi węzłami procesowymi.
850 Pro wykorzystuje proces 40 nm – archaicznie brzmiący wybór w porównaniu z chipami poniżej 20 nm używanymi w innych komercyjnych dyskach – ale jest to dyskusyjne, gdy pionowy układ Pro oznacza, że Samsung ma luksus dodatkowej przestrzeni.
Ta innowacja oznacza, że Samsung wreszcie uwolnił się od kajdan ścigania mniejszych procesów. Taka jest ścieżka rozwoju dysków SSD od kilku lat, pomimo oczywistych wad: mniejsze węzły oznaczają lepszą wydajność, ale nakładają większe wymagania na komponenty i zmniejszają wytrzymałość. Z tych powodów inne firmy, w tym Intel, już podążają tą samą ścieżką, aby poprawić braki w pamięci masowej.
Podział komórek
Pamięć flash w nowoczesnych dyskach SSD występuje w trzech typach: SLC, MLC i TLC. Te akronimy opisują liczbę bitów przechowywanych w komórkach tworzących pamięć NAND, przy czym w różnych dyskach są używane jedno-, wielo- i trzypoziomowe.
Każdy rodzaj pamięci NAND ma zalety i wady. Komórki jednopoziomowe mają najlepszą wytrzymałość i szybkość, ale są droższe w produkcji, ponieważ każda komórka NAND przechowuje tylko jeden bit, a zatem gęstość przechowywania jest mniejsza. Dyski SSD SLC są zwykle używane w komputerach o znaczeniu krytycznym, które odczytują i zapisują ogromne ilości danych.
Następny krok, MLC, przechowuje dwa bity na komórkę. To sprawia, że produkcja dysków o takiej samej pojemności jak odpowiednik SLC jest tańsza, ale żywotność jest ograniczona.
Większa liczba bitów w każdym ogniwie sprawia, że trudniej jest odróżnić stany, co zmniejsza wytrzymałość: na poziomie atomowym wyższe napięcia i częstsze zmiany poziomu naładowania powodują erozję izolacji tlenku krzemu wewnątrz ogniwa Szybsze tempo.
Ogniwa trzypoziomowe zwiększają pojemność i jeszcze bardziej obniżają koszty, ale wydajność i wytrzymałość jeszcze bardziej spadają. Te wady oznaczają, że dyski MLC i TLC nie nadają się do intensywnych obciążeń, ale mają wystarczającą wytrzymałość i wydajność dla systemów domowych i do gier – i ogólnie są tańsze.
Kontrolery pamięci flash zarządzają interakcjami między komórkami NAND a resztą komputera. Nie obsługują tylko odczytów i zapisów plików – zarządzają również procedurami konserwacji i czyszczenia dysków.
Wielu producentów dysków SSD pozyskuje kontrolery od firm zewnętrznych. Marvell jest niezmiennie popularny, a kontrolery są często wspierane przez niestandardowe oprogramowanie układowe, które pozwala na podkreślenie różnych obszarów wydajności dysku.
Inne firmy opracowują własny krzem. Samsung produkuje własne trzyrdzeniowe części MEX, a Intel produkuje również własne kontrolery.
Połącz się
Każdy nowoczesny dysk SSD korzysta z obecnego standardu SATA III do łączenia się z komputerem stacjonarnym lub laptopem, a jego maksymalna szybkość transferu 6 Gbit/s wystarcza do zastosowań konsumenckich. Ale to też jest na drodze do zmian, a nowsze złącza mogą wkrótce zastąpić SATA.
Najbardziej znanym obecnie jest mSATA, który znajduje się już w wielu laptopach i na większości wysokiej klasy płyt głównych. To interfejs SATA III, ale, co najważniejsze, wciśnięty w niewielką przestrzeń – złącze jest cieńsze niż wtyczka SATA, a same dyski są kilkakrotnie mniejsze niż zwykłe dyski SSD.
Dysków zgodnych ze standardem mSATA jest mnóstwo, ale nadal są one ograniczone przez maksymalną przepustowość SATA III – problem, który stanie się ważniejszy, gdy chipy NAND staną się szybsze i tańsze.
Nowy współczynnik kształtu, M.2, rozwiązuje ten problem, wpychając interfejs SATA Express – który obsługuje zarówno SATA III, jak i PCI Express 3 – w jeszcze mniejsze złącze.
Jego maksymalna szybkość transferu 16 Gb/s przewyższa SATA III, a dyski M.2 mogą być dostępne w kilku różnych długościach i szerokościach. Jeśli cokolwiek zastąpi SATA, to właśnie to.
Jak duży?
To jednak na przyszłość. Zakładając, że kupujesz dzisiaj, najważniejsza kwestia może być również najbardziej banalna: rozmiar fizyczny. Większość sprzedawanych obecnie 2,5-calowych dysków SSD ma grubość 7 mm, ale garstka nadal ma grubsze 9,5 mm. Te grubsze dyski mogą nie pasować do laptopów, które akceptują tylko cieńsze części.
Zajrzyj też do środka pudełka. Niektóre napędy są dostarczane z przekładkami, aby zwiększyć rozmiar dysków 7 mm, aby zmieściły się w wnękach 9,5 mm, a inne są dostarczane z adapterami, dzięki czemu można je zainstalować w 3,5-calowej wnęce dysku twardego komputera stacjonarnego.
Sprawdź również gwarancję. Niektóre dyski SSD, takie jak Samsung 850 Pro, są objęte hojnymi dziesięcioletnimi umowami, ale bardziej przystępne cenowo dyski SSD często wystarczają na dwa lub trzy lata ochrony.
Ostatnią rzeczą, którą sprawdzimy przed zakupem dysku SSD, jest jego ocena wytrzymałości. Wytrzymałość jest mierzona w gigabajtach lub terabajtach, a te pomiary pokazują, ile danych można zapisać na dysku, zanim ulegnie awarii.
Oceny wytrzymałości w gigabajtach ogólnie wskazują ilość danych, które można zapisać na dysku dziennie, podczas gdy ocena w terabajtach wskazuje, ile danych można zapisać w okresie eksploatacji dysku – jego okresie gwarancyjnym.
Liczby te bardzo się różnią. Tani Crucial MX100 jest oceniany na skromne obciążenie 72 TB, podczas gdy droższy Samsung 850 Pro jest oceniany na 150 TB.
Obie te liczby są wystarczające dla typowych maszyn konsumenckich, ale warto zwrócić uwagę w systemach roboczych, które radzą sobie z intensywnymi procesami odczytu i zapisu.
Jaki jest najlepszy dysk SSD na rynku? Recenzje
1. Samsung 850 Pro 256 GB
Cena w czasie przeglądu: £138 z VAT
Wiodący na rynku Samsung wykorzystuje innowacyjne chipy pamięci z niszczycielskim efektem. Kliknij tutaj, aby zobaczyć pełną recenzję.
2. SanDisk Ultra II 240 GB
Cena w czasie przeglądu: 80 £ z VAT
Ścisła równowaga między ceną a wydajnością zapewnia, że jest to doskonały napęd budżetowy. Kliknij tutaj, aby zobaczyć pełną recenzję.
3. Samsung 850 Evo 250 GB
Cena w czasie przeglądu: 110 GBP z VAT
Świetny dysk SSD średniej klasy firmy Samsung. Wykorzystuje tę samą technologię 3D V-NAND co 850 Pro, ale jest znacznie tańsza. Kliknij tutaj, aby zobaczyć pełną recenzję.
Najlepsze z reszty
4. Recenzja Fujifilm HQ-PC 256 GB
Cena w czasie przeglądu: £108 z VAT
Pierwsza wyprawa firmy fotograficznej Fujifilm na dyski SSD nie jest częścią domowej roboty. To dysk twardy Toshiba ze zmienioną nazwą, który wykorzystuje 19 nm MLC NAND. HQ-PC umieścił przeciętny wyświetlacz w większości testów AS SSD, a jego dobra wydajność w poszczególnych testach ATTO została osłabiona przez średnie prędkości w innych miejscach.
W Anvil prędkość odczytu sekwencyjnego Fujifilm 518 MB/s była rozsądna, ale ucierpiała wydajność małych plików – w kilku przeprowadzonych przez nas testach była znacznie poniżej średniej. Najlepsze wyniki HQ-PC uzyskano w testach długoterminowych. Jego wynik w Iometer wynoszący 5475 był bliski doskonałemu Samsungowi 850 Pro, a wynik w PCMark8 wynoszący 4991 był równie imponujący.
Jego cena 110 funtów to jednak dużo do zapłacenia za tak niespójną wydajność. Lepszym zakładem ze średniej półki jest Samsung 850 Evo.
5. Kluczowa recenzja MX100 256 GB
Cena w czasie testu: 80 £ z vat
Dysk o wartości 80 funtów firmy Crucial kosztuje 31 pensów za GB i, korzystając z tej miary, jest to najtańszy dysk SSD; ta niska cena nie wyklucza jednak innowacji. Jest to pierwszy popularny dysk SSD dla konsumentów korzystający z 16 nm NAND – nic dziwnego, biorąc pod uwagę, że dysk jest produkowany przez firmę macierzystą Crucial, Micron. Jest to jednak miecz obosieczny, ponieważ mniejszy proces może poprawić wydajność, ale także spowodować nieefektywność.
MX100 okazał się biegłym w odczytywaniu plików, ale zawodził podczas zapisu: w teście odczytu AS SSD jego najwyższe tempo 519 MB/s było drugim najlepszym w tej grupie, ale jego 332 MB/s dla zapisu zawiodło. Ten wzorzec powtórzył się w ATTO, gdzie MX100 prawie złapał Samsunga podczas czytania, ale został w tyle przy zapisie większych plików. W Iometer jego całkowity wynik I/O wynoszący 1754 był najbiedniejszy w grupie.
MX100 jest więc tani, ale SanDisk jest prawie tak samo przystępny cenowo i dał bardziej spójny zestaw wyników w naszych testach, więc jest to nasz ulubiony dysk SSD w cenie.
6. Recenzja AMD Radeon R7 SSD 240 GB
Cena w czasie przeglądu: 110 GBP bez VAT
Ten dysk nosi logo AMD, ale jest produkowany przez należącą do Toshiby firmę OCZ. Wykorzystuje kontroler Barefoot 3 M00 podobny do chipów w dyskach SSD OCZ i 19nm flash MLC NAND firmy Toshiba.
Jego tempo odczytu sekwencyjnego AS SSD było tutaj najgorsze, a ta słaba forma utrzymywała się w ATTO – jego testy odczytu należały do najwolniejszych w tej grupie. R7 odniósł sukces w testach zapisu: jego sekwencyjna prędkość zapisu AS SSD wynosząca 497 MB/s jest trzecim najlepszym rozwiązaniem w grupie. Ta prędkość zapisu jest jednak utrudniona przez niespójność; w największym teście zapisu plików ATTO prędkość R7 wynosząca 533 MB/s jest znakomita, ale w przypadku najmniejszych plików jego wydajność jest bardzo rozczarowująca.
Najgorsza jest jednak cena: przy 110 GBP jest to kiepski stosunek jakości do ceny w oparciu o oferowane wyniki.