Zamawiając usługę internetową dla domu lub biura, niezmiennie skonfigurujesz kompletną sieć domową. Dzięki temu wszystkie Twoje urządzenia — komputery, tablety, smartfony, drukarki i skanery, telewizory inteligentne i podłączone urządzenia, takie jak inteligentne gniazda i urządzenia — mogą korzystać z połączenia sieciowego. Odbywa się to prawie zawsze za pomocą routera, skrzynki, która łączy się z modemem kablowym lub modemem satelitarnym i dystrybuuje usługi internetowe w całym obszarze, zarówno bezprzewodowo, jak i za pomocą kabli Ethernet. (Wielu usługodawców łączy router i modem w jedną jednostkę, ale nie ma to większego znaczenia dla konsumentów).
Zasięg bezprzewodowy — teoria i praktyka
Jednym z powszechnych problemów, z jakimi często spotykają się instalacje sieci bezprzewodowych, jest fakt, że fale radiowe, których sieci WiFi używają do komunikacji, bardzo dobrze przenoszą się na świeżym powietrzu, ale są znacznie mniej skuteczne, gdy są proszone o rozchodzenie się przez obiekty stałe, takie jak ściany lub drzwi . Fale radiowe Móc przenikają przez takie przeszkody, ale zużywa na to znaczną część ich mocy. Możesz na przykład zauważyć, że element sprzętu bezprzewodowego ma nominalny zasięg 600 stóp. A jeśli ustawisz ten sprzęt na zewnątrz, przy idealnej pogodzie, na ogromnym otwartym polu, bez niczego pomiędzy dwoma komponentami sieci, rzeczywiście przekonasz się, że będą działać całkiem dobrze, nawet gdyby były oddalone od siebie o 600 stóp.
Teraz zrób to samo w domu pełnym ścian i lodówek, drzwi i klatek schodowych. Twoja sieć może mieć problem z dotarciem do czegoś oddalonego o 60 stóp, zaledwie 10% nominalnego zasięgu. Słabe WiFi może być bardzo frustrujące i mieć wiele różnych przyczyn. Możesz mieć router, który po prostu nie nadaje z wystarczającą mocą, aby dotrzeć do wszystkich zakamarków domu, lub mogą występować przeszkody na drodze sygnału. Przeszkody to zazwyczaj takie rzeczy, jak szczególnie grube ściany lub podłogi, ale inne przedmioty gospodarstwa domowego mogą i powodują problemy z sygnałem. Kiedyś spędziłem około czterech godzin, próbując dowiedzieć się, dlaczego router bezprzewodowy nie był w stanie dotrzeć do pobliskich pomieszczeń w moim domu, zanim zdałem sobie sprawę, że proszę sygnał, aby przeszedł bezpośrednio przez konfigurację domowej siłowni – około 500 funtów żeliwa bezpośrednio w ścieżce sygnału.
Jeśli masz duży dom lub biuro albo próbujesz rozszerzyć połączenie internetowe na odległy budynek, taki jak szopa, garaż lub patio, przedłużacz sieci bezprzewodowej może być produktem, którego potrzebujesz. TP-Link to firma sieciowa, która produkuje szeroką gamę produktów sieciowych, od routerów bezprzewodowych do całego domu, przez przedłużacze zasięgu, po modemy i przełączniki. W tym artykule skoncentrujemy się na ich linii przedłużaczy zasięgu. Przedłużacze zasięgu są generalnie niedrogie i działają bardzo dobrze, ale sieci domowe mogą być czymś nabytym. W tym artykule dowiesz się, jak działają przedłużacze zasięgu, dlaczego możesz potrzebować jednego (lub więcej) i jak skonfigurować model przedłużacza TP-Link.
Jak działają przedłużacze zasięgu
Wzmacniacze sieci bezprzewodowej działają poprzez odbieranie i ponowne przesyłanie sygnałów Wi-Fi z routera bezprzewodowego w celu wzmocnienia sygnału w obszarach, które mogły być wcześniej fizycznie zablokowane. Istnieją dwa podstawowe typy przedłużaczy: przedłużacze oparte na antenie, które w zasadzie dodają kolejny węzeł nadawczy do Twojej sieci, oraz przedłużacze oparte na linii energetycznej, które wykorzystują domowy system elektryczny jako sieć przewodową do przesyłania sygnałów bezprzewodowych przez (lub przez) przeszkody .
Na przykład. spójrz na ten typowy projekt domu. Router znajduje się w salonie. Na planie zaznaczono obszary silnego sygnału, dobrego sygnału, słabego sygnału i braku sygnału (zauważ, że jest to uproszczony przykład; w rzeczywistości dom tej wielkości byłby odpowiednio obsługiwany przez jeden router, ale ja nie chcesz wypełnić ekran gigantycznym planem domu).
W tym przykładzie w większości domu jest dobry sygnał, ale w sypialniach po lewej stronie rzutu sygnał jest słaby lub w ogóle go nie ma. Ten problem można rozwiązać, przenosząc router w bardziej centralną lokalizację, ale może to nie być wygodne lub niemożliwe. Możesz jednak umieścić bezprzewodowy przedłużacz w korytarzu prowadzącym z salonu do sypialni. To zmieniłoby mapę sygnału, aby wyglądała mniej więcej tak:
Maksymalizacja zasięgu sieci
Są rzeczy, które możesz zrobić, aby zmaksymalizować zasięg, które mogą uchronić Cię przed koniecznością instalowania przedłużaczy. Wiele osób po prostu przykleja router sieciowy tam, gdzie jest to wygodne i ma nadzieję na najlepsze – i to w małym mieszkaniu lub domu, co zwykle jest wystarczające. Jednak domy i firmy z większymi lub bardziej złożonymi układami muszą zaplanować, aby uzyskać najlepszy zasięg i wydajność swojej sieci. Należy pamiętać, że w przypadku sieci bezprzewodowej przepustowość/szybkość i odległość/siła sygnału są ze sobą powiązane; ten sam komputer otrzyma znacznie szybszy sygnał sieciowy z odległości trzech metrów od routera na wolnym powietrzu niż z odległości sześćdziesięciu stóp od routera przez trzy ściany i klatkę schodową.
Należy wziąć pod uwagę trzy główne czynniki: grubość bariery i rodzaj materiału, źródła zakłóceń oraz fizyczne środowisko anten w warunkach operacyjnych.
Grubość bariery
Każda fizyczna bariera wpłynie na siłę połączenia bezprzewodowego. Pojedyncza zwykła ściana może zredukować sygnał o 25, a nawet 50 procent. Należy wziąć pod uwagę dwa czynniki: grubość bariery i jej skład materiałowy. Sklejka, płyta gipsowo-kartonowa, zwykłe drewno i zwykłe szkło są stosunkowo porowate dla fal radiowych i nie uszkodzą zbyt poważnie sygnału. Cięższe ściany z cegły, cementu, metalu, tynku, kamienia lub podwójnie oszklone są znacznie bardziej odporne, podobnie jak panele podłogowe i sufitowe. Ogólnie rzecz biorąc, materiały nieporowate są znacznie bardziej odporne na fale radiowe niż materiały porowate. Windy i klatki schodowe, które często zawierają duże ilości stali, stanowią trudny teren dla fal radiowych.
Interferencja elektromagnetyczna
Głównym źródłem spowolnień i zawodności sieci jest obecność częstotliwości elektromagnetycznych. Wiele urządzeń, na których polegamy we współczesnym życiu, wykorzystuje stosunkowo wąski zakres widma elektromagnetycznego. Problem dodatkowo komplikuje fakt, że obecna domowa i biurowa technologia WiFi wykorzystuje do łączenia dwa różne pasma częstotliwości, a inny zestaw sprzętu elektronicznego również korzysta z każdego z tych pasm. Starsza częstotliwość 2,4 GHz jest nieco lepsza w pokonywaniu przeszkód niż nowsze pasmo 5 GHz; pasmo 5 GHz ma nieco wyższą prędkość maksymalną. Jednak w większości sytuacji częstotliwość sieci nie ma większego znaczenia.
Kuchenki mikrofalowe również wykorzystują pasmo 2,4 GHz, podobnie jak bezprzewodowe telefony komórkowe 2,4 GHz, niektóre żarówki fluorescencyjne, kamery wideo, silniki wind, urządzenia kauteryzujące, przecinarki plazmowe, urządzenia BlueTooth, stare sieci bezprzewodowe 802.11, 802.11b i 802.11g. Pasmo 5 GHz jest używane przez telefony bezprzewodowe 5 GHz, radary, niektóre rodzaje czujników, cyfrowe sygnały satelitarne, pobliskie sieci bezprzewodowe 802.11a lub 802.11n oraz inne zewnętrzne mosty 5 GHz.
Środowisko fizyczne
Fizyczne wyrównanie anten Wi-Fi może mieć zasadnicze znaczenie dla wydajności. Na przykład sygnał, który ma dotrzeć długim, wąskim korytarzem, powinien mieć antenę półkierunkową skierowaną we właściwym kierunku, a nie antenę wielokierunkową, która promieniuje równomiernie we wszystkich kierunkach. W sytuacjach zewnętrznych (takich jak instalacja bezprzewodowych kamer monitorujących) należy pamiętać, że opady (deszcz, śnieg, a nawet mgła) mogą zakłócać zasięg i prędkość. Zarówno drzewa, jak i duża liczba ludzi mogą tłumić sygnał. Na koniec umieść punkty dostępowe, routery, anteny odbiorcze itp. tak wysoko nad podłogą, jak to możliwe. Siły sygnału są prawie zawsze najwyższe na wysokości pomieszczenia.
Jakie są rodzaje przedłużaczy?
Istnieje wiele różnych rodzajów sprzętu, które mogą rozszerzyć twoją sieć Wi-Fi, a to, co powinieneś otrzymać, zależy w dużej mierze od twoich potrzeb sieciowych. Tutaj przedstawię dwie podstawowe kategorie technologii wzmacniającej WiFi i sposób ich działania.
Wzmacniacze WiFi
Wzmacniacze WiFi były pierwszym rodzajem technologii, która mogła rozszerzyć sieć WiFi. Repeatery działają prosto – repeater zawiera antenę bezprzewodową, a urządzenie łączy się z istniejącą siecią Wi-Fi tak, jak łączyłby się inny komputer lub smartfon. Następnie ponownie nadaje ten sygnał w swoim lokalnym obszarze, a także odbiera sygnały z innych urządzeń w okolicy. Na przykład, jeśli masz laptopa, który znajduje się bliżej wzmacniacza WiFi niż routera, połączy się on z repeaterem, a nie bezpośrednio z routerem.
Wzmacniacze WiFi mają kilka istotnych wad. Główną wadą jest to, że ponieważ ich połączenie z routerem wykorzystuje te same fale radiowe, co wiele innych technologii w twoim domu, łącze przemiennika jest podatne na zakłócenia z innych urządzeń. Telefony, kuchenki mikrofalowe i wiele różnych typów urządzeń mogą powodować zakłócenia, co w efekcie kończy się spowolnieniem lub nawet całkowitym zerwaniem połączenia z routerem. Inną główną wadą jest to, że wzmacniacze WiFi wykorzystują tę samą częstotliwość do łączenia się zarówno z urządzeniami lokalnymi, jak i routerem. Oznacza to, że dla lokalnie podłączonych urządzeń dostępna jest połowa przepustowości repeatera; Połączenia Wi-Fi dla tych urządzeń będą odpowiednio wolne.
Ponieważ wzmacniacze Wi-Fi korzystają z sygnału bezprzewodowego, muszą mieć wyraźną ścieżkę sygnału z powrotem do routera. Ściany, drzwi, podłogi i sufity blokują transmisję znacznej części sygnału radiowego. Również odległość repeatera od routera znacząco wpłynie na siłę sygnału; repeater w skrajnym zasięgu routera będzie bardzo mało przydatny, ponieważ będzie miał długi i słaby sygnał.
Istnieją aplikacje, dla których odpowiedni może być wzmacniacz WiFi. Na przykład przypadek, w którym jeden obszar domu potrzebuje więcej sygnału, do którego główny router nie do końca dociera. Tam, gdzie nie należy się spodziewać ciężkich zastosowań – być może sypialnia gościnna, w której dostęp do Internetu będzie potrzebny jedynie okazjonalnym nocnym gościem, który chce skorzystać ze smartfona, repeatery mogą być również jedyną realną opcją w domu bez portów kabla koncentrycznego i w w którym okablowanie domu nie nadaje się do przedłużacza. Ale ogólnie jest to starsza technologia i nie powinna być twoim pierwszym wyborem.
Przedłużacz Wi-Fi
Wzmacniacze Wi-Fi to bardziej zaawansowana technologia rozszerzania sieci Wi-Fi. Mają krytyczne ulepszenia w stosunku do wzmacniaczy WiFi, z których główną jest technologia o nazwie „backhaul”, która rozszerza sygnał bez zużywania przepustowości sieci bezprzewodowej. Pojęcie backhaul jest podstawową częścią technologii telekomunikacyjnej i oznacza przesyłanie sygnału z jednej lokalizacji do drugiej za pomocą fizycznego kabla lub linii o dużej przepustowości. Wzmacniacze Wi-Fi korzystają z połączenia dosyłowego, łącząc końcówkę wzmacniacza z routerem z samym modułem przedłużacza za pomocą przewodu. W instalacjach domowych i biurowych kabel może być albo istniejącym okablowaniem elektrycznym budynku, albo istniejącym okablowaniem koncentrycznym budynku. Sygnał dosyłowy jest przesyłany tam i z powrotem przez fizyczne połączenie. Sam przedłużacz WiFi działa wtedy jako klon istniejącego routera/modemu, zapewniając nowy zasięg usług bezprzewodowych, który jest bardzo szybki.
Z przedłużaczem WiFi można zastosować dwa rodzaje okablowania. Wiele domów i biur jest już okablowanych kablem koncentrycznym z instalacji telewizji kablowej lub starszych technologii sieciowych. Ten kabel koncentryczny ma ogromne możliwości transmisji, z których większość pozostanie niewykorzystana nawet przez najbardziej zaawansowane cyfrowe systemy kablowe. Standardowa metoda używania tego kabla do rozszerzenia Wi-Fi jest znana jako Multimedia over Coax Alliance (MoCA) i została zaprojektowana tak, aby nie zakłócać istniejącego korzystania z telewizji kablowej; Twój Internet i telewizja kablowa będą korzystać z tego samego okablowania, ale nie będą współdziałać. W przypadku instalacji MoCA należy podłączyć jeden adapter MoCA do routera i portu kabla koncentrycznego, a następnie podłączyć inny adapter MoCA w miejscu, w którym chcesz umieścić przedłużacz WiFi.
Jednak nie we wszystkich domach lub biurach zainstalowano kabel koncentryczny, a jeśli tak, biegnie on tylko do jednego pomieszczenia lub obszaru domu i nie łączy się nigdzie indziej. Możesz przeprowadzić kabel koncentryczny przez ściany i stworzyć nowe okablowanie wymagane do obsługi MoCA, ale może to być drogie i wymagać dużo otwarcia ścian i przestrzeni podłogowych. Stosunkowo krótkie i proste przedłużenie kabla koncentrycznego może być wykonalne za 200 USD lub mniej, w zależności od Twojej lokalizacji i może być tego warte ze względu na zwiększoną niezawodność rozwiązania MoCA. Jednak najemcy i inne osoby mogą mieć sytuacje, które po prostu zabraniają tej opcji.
Technologia linii energetycznych jest odpowiedzią na zapewnienie ludziom w takich okolicznościach połączenia dosyłowego. Adaptery linii energetycznych wykorzystują istniejące miedziane przewody zasilające w domu lub biurze jako medium transmisyjne. Technologia sieci energetycznych istnieje od co najmniej kilku dekad; wczesne wdrożenia tej technologii były interesujące jako alternatywa dla sieci Ethernet, wówczas jedynej alternatywy. Były jednak powolne, pełne usterek i nie zdołały zdobyć dużej części rynku. Rozwój technologii był kontynuowany, a dzisiejsze adaptery sieciowe do linii energetycznych są w rzeczywistości stosunkowo funkcjonalne.
Ich główną wadą jest to, że linie energetyczne nie są tak szybkie jak kabel koncentryczny do transmisji danych. Chociaż adaptery linii energetycznych mogą pochwalić się nominalnymi prędkościami 200, 500, 600 i 1200 Mb/s (w porównaniu do kabla koncentrycznego, który przesyła z prędkością około 1000 Mb/s), w rzeczywistości osiągalne prędkości to tylko ułamek prędkości nominalnej. Wiek istniejącego okablowania miedzianego, odległość między dwoma adapterami, wahania w domowej instalacji elektrycznej i zakłócenia z innych urządzeń podłączonych do systemu powodują spowolnienie prędkości adaptera linii energetycznej. Realistycznie adapter linii zasilającej osiągnie około 20% prędkości znamionowej w odpowiednich warunkach, a im więcej rzeczy się pogorszy, tym wolniejsza prędkość. Może to jednak przełożyć się na sygnał 200+ MBps dla adapterów z najwyższej półki, co jest więcej niż odpowiednie dla większości aplikacji
Jaką technologię wybrać? Jeśli MoCA jest opcją, to MoCA jest właściwym wyborem. Jest szybszy, bardziej niezawodny i bardziej wytrzymały niż okablowanie linii energetycznej. Linia zasilania jest w porządku dla większości gier, surfowania po Internecie, a nawet filmów o zwykłej rozdzielczości, ale jeśli zamierzasz przesyłać strumieniowo treści HD lub ultra HD, zaleca się MoCA. Linia energetyczna jest odpowiednim, ale niedoskonałym substytutem, na który powinieneś wybierać tylko wtedy, gdy jest jedyną alternatywą.
Funkcje i opcje
Przedłużacze TP-Link są dostępne w różnych konfiguracjach i prędkościach. Pamiętaj, że bez względu na to, jak szybki lub potężny może być twój przedłużacz, nie może on przewyższyć podstawowej łączności z Internetem. Oznacza to, że jeśli masz przedłużacz, który może obsługiwać prędkości 800 Mb/s, ale sama usługa internetowa dostarcza tylko 100 Mb/s, to Twoja domowa sieć Wi-Fi będzie działać z prędkością 100 Mb/s, nie więcej. Nie ma więc potrzeby kupowania przedłużacza, który zapewnia większą przepustowość niż obecnie masz lub planujesz nabyć.
Jedną z fajnych funkcji w przedłużaczu jest wbudowany przewodowy port Ethernet. Oznacza to, że w fizycznej lokalizacji wzmacniacza można podłączyć przewodowy Internet do dowolnych urządzeń znajdujących się w pobliżu. Może to być bardzo przydatne, jeśli masz komputery stacjonarne lub konsole do gier, które wymagają połączenia fizycznego, a nie Wi-Fi. Inną przydatną funkcją znajdującą się w wielu urządzeniach TP-Link jest beamformer, czyli fizycznie konfigurowalna antena, którą można skierować w kierunku urządzenia (urządzeń), które będą używać przedłużacza do połączenia. Może to nieco zwiększyć zasięg i może radykalnie poprawić wydajność Internetu na tym urządzeniu, aczkolwiek kosztem nieco zmniejszonej skuteczności ekstendera w obszarach, w których nie jest kształtowana wiązka. Przedłużacze wyposażone w kształt wiązki często mają jednak wiele generatorów wiązki, umożliwiając zoptymalizowane połączenie internetowe dla wielu urządzeń jednocześnie.
Kolejną przydatną funkcją jest możliwość użycia przedłużacza zasięgu jako punktu dostępowego. Wiele przedłużaczy TP-Link ma tę funkcję. Oznacza to, że zamiast zwiększać zasięg istniejącej sieci bezprzewodowej, można podłączyć przedłużacz zasięgu do istniejącej przewodowy sieci i stanie się hotspotem Wi-Fi dla pobliskich urządzeń. Jest to bardzo przydatne zwłaszcza dla firm, które często mają rozbudowane sieci przewodowe, które zostały już wprowadzone (zazwyczaj dużymi kosztami) lata temu – teraz ta sieć przewodowa może stać się podstawą systemu bezprzewodowego bez konieczności umieszczania przedłużaczy w całym budynku – tylko w miejscach wymagających zasięgu WiFi.
Niezależnie od wybranych funkcji i opcji, musisz podłączyć i skonfigurować przedłużacz TP-Link, aby działał. W następnej sekcji opowiem, jak to zrobić.
(Nadal musisz kupić przedłużacz WiFi TP-Link? Oto link do ich katalogu produktów na Amazon.)
Pierwsze kroki
Zanim zrobisz cokolwiek z ekstenderem, musisz zebrać pewne informacje o istniejącym routerze. Musisz zidentyfikować adres IP routera, identyfikator SSID WiFi (nazwę rozgłoszeniową), rodzaj używanego szyfrowania i hasło dostępu do sieci.
- Zaloguj się do routera. Zwykle osiąga się to, wpisując jego adres IP w przeglądarce. Najczęściej jest to 192.168.1.1, ale może to być coś innego. Aby znaleźć swój adres IP, otwórz kartę sieci komputerów i kliknij prawym przyciskiem myszy swoją sieć bezprzewodową i wybierz „Właściwości”. Przewiń w dół, a Twój adres IP zostanie wyświetlony obok „IPv4”.
- Uzyskaj dostęp do bezprzewodowej części interfejsu GUI routera i zapisz powyższe szczegóły: adres IP routera, identyfikator SSID, metodę szyfrowania i hasło dostępu do sieci.
- Na razie pozostań zalogowany do routera.
Jeśli router nie odpowiada na adres 192.168.1.1, może mieć inny adres IP. Firma Linksys korzysta z zakresu 10.XXX. Jeśli twój jest taki sam, spróbuj tego:
- Kliknij prawym przyciskiem myszy pasek zadań systemu Windows i wybierz Menedżer zadań.
- Wybierz Plik, Nowe zadanie i zaznacz pole wyboru Uruchom jako administrator.
- Wpisz CMD w polu, aby otworzyć okno wiersza poleceń.
- Wpisz „ipconfig / all” w tym polu CMD i naciśnij Enter.
- Poszukaj bramy domyślnej. To jest adres IP twojego routera.
Konfigurowanie przedłużacza TP-Link
Na początek musimy podłączyć przedłużacz TP-Link do komputera za pomocą kabla Ethernet. Dzięki temu możemy zaprogramować w nim ustawienia bezprzewodowe, aby mógł się łączyć.
- Podłącz przedłużacz TP-Link do gniazdka ściennego.
- Podłącz go do komputera za pomocą kabla Ethernet.
- Otwórz przeglądarkę na swoim komputerze i przejdź do //tplinkrepeater.net. Jeśli to nie zadziała, spróbuj //192.168.0.254. Powinieneś zobaczyć stronę internetową TP-Link.
- Wybierz Szybka konfiguracja i Dalej.
- Wybierz swój region i Dalej.
- Pozwól, aby ekstender TP-Link wyszukał sieci bezprzewodowe. Może to zająć minutę lub dwie, w zależności od tego, ile sieci jest wokół Ciebie.
- Wybierz swoją sieć bezprzewodową z listy i wybierz Dalej.
- Po wyświetleniu monitu wprowadź hasło sieci bezprzewodowej.
- Wybierz „Kopiuj z głównego routera”, jeśli chcesz mieć jedną większą sieć bezprzewodową lub „Dostosuj”, jeśli chcesz utworzyć inną sieć.
- Wybierz Dalej.
- Sprawdź ustawienia sieciowe w ostatnim oknie i wybierz Zakończ, jeśli wszystko jest w porządku.
Przedłużacz TP-Link uruchomi się ponownie i, miejmy nadzieję, umożliwi dostęp do Internetu. Przetestuj go najpierw za pomocą kabla Ethernet, a następnie bez niego, korzystając z sieci bezprzewodowej. W zależności od modelu przedłużacza TP-Link z przodu może znajdować się lampka, która wskazuje, czy jest on podłączony do sieci, czy nie. Monitoruj to, aby upewnić się, że jest w stanie utrzymać połączenie.
Skonfiguruj przedłużacz TP-Link za pomocą przycisku WPS
Jeśli twój router ma przycisk WPS, możesz go również użyć do skonfigurowania wszystkiego. WPS to WiFi Protected Setup, który umożliwia automatyczną i bezpieczną konfigurację sieci. Przycisk jest fizycznym przyciskiem, zwykle znajdującym się z tyłu routera, miejmy nadzieję, oznaczonym jako WPS.
Niektóre przedłużacze TP-Link mają również przyciski WPS, więc możesz ich użyć do konfiguracji.
- Podłącz przedłużacz TP-Link do gniazdka elektrycznego w pobliżu routera bezprzewodowego.
- Naciśnij przycisk WPS z tyłu routera. Powinieneś zobaczyć migającą diodę LED WPS. Jeśli nie, naciśnij go ponownie.
- Naciśnij przycisk WPS na przedłużaczu TP-Link. Tutaj również powinna migać lampka WPS. Naciśnij go ponownie, jeśli nie.
Korzystanie z WPS oznacza, że nie musisz ręcznie konfigurować ustawień swojego wzmacniacza TP-Link. Fizyczne naciśnięcie przycisku WPS informuje router, że autoryzujesz go do połączenia z urządzeniem, które ma również włączoną funkcję WiFi Protected Setup. Istnieje skończone, dwuminutowe okno, w którym router zaakceptuje połączenia, aby dodać trochę bezpieczeństwa.
WPS może być trochę chybiony, dlatego nie sugerowałem najpierw używania tej metody. Jeśli nie odbiera sieci bezprzewodowej, zresetuj oba urządzenia i spróbuj ponownie. Jeśli to nie zadziała, skonfiguruj go ręcznie, jak powyżej.
Po wykonaniu podstawowej procedury konfiguracji przedłużacza TP-Link powinieneś cieszyć się szybkim połączeniem z każdego zakątka domu. Jeśli nie uzyskujesz pożądanych rezultatów, poeksperymentuj z umieszczaniem przedłużacza w różnych miejscach, aż znajdziesz ten, który zapewnia najlepsze wyniki.
Potrzebujesz pomocy z innymi problemami związanymi z Wi-Fi? TechJunkie ma tutoriale, jak połączyć się z Wi-Fi bez hasła, jak sprawdzić, czy ktoś kradnie Twoją usługę Wi-Fi, jak zablokować komuś korzystanie z Wi-Fi, jak połączyć się z Wi-Fi za pomocą Kindle Fire, znaleźć najlepsze zewnętrzne anteny Wi-Fi, i jak diagnozować i rozwiązywać problemy, w których działa Wi-Fi, a Internet nie.